FAQ KOTŁY

Zazwyczaj nowe kotły C.O. dobrze współpracują zarówno z nowszymi, jak i starszymi grzejnikami. Nie ma zatem konieczności wymiany kaloryferów, jeśli są sprawne. Sytuacją, w której można wymienić ten element grzewczy jest moment, w którym inwestor chce odnowić całą instalację i skorzystać z nowoczesnych, bardziej wydajnych i pozwalających na oszczędności rozwiązań.

Jeżeli właściciel ma wątpliwości, zawsze powinien skontaktować się ze specjalistami lub firmą, od której nabywa nowy kocioł. W miejscu tym dowie się, czy wymiana grzejników jest konieczna.

Jeżeli użytkownik wybierze kotły VAILLANT, czy VIESSMANN może mieć pewność, że będzie mógł je zastosować zarówno do instalacji znajdujących się w starszych domach, które zostały wcześniej zamontowane i nadal są sprawne, jak i do nowych instalacji centralnego ogrzewania, np. w momencie budowy nowego domu.

Zanim właściciel użyje drewna lub węgla w procesie spalania, powinien je dobrze przygotować. Jeżeli zależy mu na efektywnym spalaniu wspomnianego paliwa, drewno i węgiel powinny być suche. Jeżeli będą wilgotne, część energii, która zostanie wytworzona w procesie spalania, będzie wykorzystana do odparowania zbędnej wody, znajdującej się w danym rodzaju paliwa. Dlatego też do przechowywania węgla i drewna trzeba znaleźć miejsce, gdzie będzie sucho. Co więcej, czasami warto je sezonować.

Sprawność kotłów C.O. jest podstawową wartością, która określa wydajność energetyczną określonego kotła. Wartość tę wyraża się w procentach. Ciepło, które skumulowane jest w spalinach ma wpływ na działanie pieca, a także na proces ogrzewania znajdujących się w budynku pomieszczeń. Całość zależy od jakości spalanego paliwa, a także regulacji kotła.

Decydując się na kocioł kondensacyjny inwestor musi mieć świadomość, że sprawność kotła może przekroczyć 100%. Powodem tego jest dodatkowa ilość ciepła, którą uzyskuje się w czasie skraplania pary wodnej.

Decydując się na kotły VAILLANT lub VIESSMANN można mieć pewność, że podana przez producenta sprawność urządzenia jest wiarygodna. Wspomniani producenci nie mają powodów, aby zawyżać wyniki. Najwyższej jakości kotły kondensacyjne tracą jedynie 2-3% energii, która zawarta jest w określonym paliwie. Dlatego też w tych urządzeniach proces ogrzewania będzie przebiegał sprawnie, co w dłuższej perspektywie oznacza spore oszczędności.

Jeżeli wartości określające sprawność kotła mają być wiarygodne, powinny być oparte na konkretnych badaniach i testach, które będą je potwierdzały. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia różnych sposobów pobierania poszczególnych pomiarów. Jeżeli np. sprawność kotłów C.O. będzie oparta na normach budowlanych, jej wartość będzie zawyżona. Decydując się na kupno kotła C.O. opalanego drewnem, ekogroszkiem lub współpracującego z innym paliwem, warto sprawdzić, w jaki sposób została policzona sprawność, którą podano do wiadomości inwestora.

Do najczęściej wybieranych paliw stałych, które spalane są w kotłach centralnego ogrzewania, należą węgiel i drewno. Użytkownicy cenią sobie również kotły opalane pelletem i ekogroszkiem, ponieważ te surowce są nie tylko tanie, ale również odnawialne. Oznacza to, że nie tylko służą domowemu budżetowi, ale przede wszystkim środowisku naturalnemu. Warto przy tym pamiętać, aby wybierać jedynie paliwo najwyższej jakości.

W wielu instalacjach centralnego ogrzewania wykorzystuje się piec kondensacyjny, który zasilany jest gazem ziemnym. To rozwiązanie obniża temperaturę spalin, zwiększając tym samym sprawność pracy.

Kotły wyposażone w podajnik dzięki automatyzacji spalania mogą stać się praktycznie bezobsługowym urządzeniem. Przykładem takiego kotła są niektóre rodzaje, które wyposażono w podajnik ślimakowy. Dzięki specjalnemu sterownikowi, po załadowaniu odpowiedniej ilości wybranego paliwa, podajnik sam dozuje odpowiednią ilość produktu, co sprawia, że kocioł można uzupełniać co 2 do 5 dni.

Kocioł dwufunkcyjny jest urządzeniem, które oprócz ciepła dostarczanego do pomieszczeń, jest w stanie również przygotować ciepłą wodę użytkową. Rozwiązanie to jest chętnie wykorzystywane zarówno w domach, jak i mniejszych budynkach użyteczności publicznej, ponieważ zajmuje znacznie mniej miejsca niż kocioł jednofunkcyjny. Dodatkowo, atrakcyjny wygląd urządzenia sprawia, że bez obaw można powiesić go zarówno w kuchni, jak i w łazience. Decydując się na kocioł dwufunkcyjny warto mieć na uwadze, aby punkty czerpalne były oddalone od kotła w niewielkim stopniu.

Kotły dwufunkcyjne dostępne na rynku wyposażono dodatkowo w wymiennik, który pozwala na przepływowe podgrzanie określonej ilości wody, która w danym momencie jest potrzebna użytkownikowi. Jedynym ograniczeniem w tym wypadku może okazać się wielkość strumienia. Warto tutaj zwrócić uwagę na wspomniane wyżej punkty czerpalne. To od ich położenia zależy szybkość nagrzewania się wody, a tym samym czas oczekiwania na nią.

Kotły jednofunkcyjne dostarczają ciepło do celów centralnego ogrzewania. Oznacza to, że ich podstawowym zadaniem jest wytworzenie odpowiedniej ilości energii cieplnej, która pozwoli ogrzać pomieszczenia znajdujące się w domu. Jeżeli do kotła jednofunkcyjnego zostanie podłączony zasobnik, urządzenie będzie mogło także podgrzewać wodę użytkową. Takie rozwiązanie jest idealne w sytuacji, w której z ciepłej wody korzystać będzie kilku użytkowników. Dzięki zasobnikowi możliwe jest osiągnięcie stabilniejszej temperatury ciepłej wody użytkowej, a także jej magazynowanie i wykorzystanie w dowolnym momencie. W tym przypadku możliwe jest połączenie cyrkulacji ciepłej wody użytkowej — oznacza to możliwość krążenia wody w instalacji. Warto tutaj pamiętać o odpowiednim doborze wielkości zasobnika, bo tylko wtedy możliwe jest zapewnienie komfortowego użytkowania przez najbardziej wymagających użytkowników.

Jeżeli przezbrajanie odbywa się w kotłach kondensacyjnych, wymiana dysz nie jest konieczna. Istotne jest jednak prawidłowe wyregulowanie kotła. Warto tutaj pamiętać o tym, że regulacji musi dokonać autoryzowany serwis firmowy. Co więcej, jeżeli zmiana rodzaju gazu następuje w momencie, kiedy piec jest użytkowany, usługa zazwyczaj jest płatna.

Głównym zadaniem regulatora jest utrzymanie w pomieszczeniu zadanej przez użytkownika temperatury. Urządzenie przesyła do kotła sygnał, który sprawia, że ten się uruchamia i dogrzewa pomieszczenie do żądanej temperatury.

Decydując się na regulator, należy mieć na uwadze, że miejsce jego montażu nie powinno być przypadkowe. Nie powinno umieszczać się urządzenia w miejscu nasłonecznionym. Regulator nie powinien także być zasłonięty, np. wieszakami, zasłonami, czy meblami. Nie należy umieszczać go również w pobliżu okien i grzejników oraz w pobliżu urządzeń, które mogą emitować ciepło, np. w pobliżu telewizora. Najlepszym miejscem na umieszczenie regulatora temperatury jest pomieszczenie reprezentatywne, w którym użytkownicy przebywają najczęściej, np. salon lub pokój dzienny.

Rozwiązanie to jest możliwe, a jeśli pojawią się wyładowania atmosferyczne i burze wręcz konieczne. Warto jednak mieć na uwadze, że co 24 godziny, jeżeli kocioł nie będzie używany, uruchomią się w nim funkcje, które będą zapobiegać zablokowaniu się pompy, a także zaworu trójdrogowego. Przed samym wyjazdem użytkownik powinien zakręcić gaz.

Krzywa grzania to zależność, która występuje pomiędzy temperaturą zasilania instalacji C.O. a temperaturą, jaka panuje na zewnętrz budynku. Wykresu krzywej grzania należy szukać w instrukcji obsługi wybranego kotła.

Warto mieć na uwadze, że nie zawsze możliwe jest ustawienie krzywej grzania za pierwszym razem. Czasami potrzeba kilku prób. Po wprowadzonych zmianach użytkownik powinien obserwować, czy zmiana nastąpiła i czy komfort cieplny uległ poprawie, czy pogorszeniu. Istotne jest, aby wprowadzone modyfikacje nie były gwałtowne. Po wprowadzonych korektach należy odczekać minimum dobę.

Nowy kocioł kondensacyjny z powodzeniem można podłączyć do starej instalacji i żeliwnych grzejników. Należy jednak pamiętać o tym, że wcześniej powinno się przepłukać instalację specjalnymi środkami, które przeznaczone są do tego celu. Dzięki temu żadne niepożądane zanieczyszczenia nie dostaną się do wymiennika.

Decydując się na wykorzystanie żeliwnych grzejników trzeba pamiętać o tym, że w porównaniu do nowoczesnych układów, starsza instalacja będzie się dłużej nagrzewała. Warto jednak mieć na uwadze, że duża pojemność wodna, a także odpowiednia grubość materiału sprawiają, że grzejniki żeliwne znacznie dłużej są cieplejsze.

Aby mieć pewność, że cały system będzie działał prawidłowo, należy w pierwszej kolejności doprowadzić do układu odpowiednią ilość powietrza do spalania. Jego ilość powinna być tak duża, aby możliwe było całkowite spalenie węgla, jednak by nie został wywołany samozapłon gazów, które powstają podczas ogrzania paliwa.

Warto w tym wypadku obserwować kolor i rozchodzenie się płomienia. Jeżeli:

• ogień jest żółty i rozchodzi się na boki i w górę — prawidłowo;
• ogień jest biały — oznacza to, że do układu dopływa za dużo powietrza;
• ogień jest czerwony i dymiący — oznacza, że w układzie znajduje się za mało powietrza.

Kiedy pojawia się stukanie na rusztach wodnych w kotle zasypowym, oznacza to, że doszło do miejscowego ogrzania wody powyżej temperatury wrzenia. Przyczyną takiej sytuacji jest słaby obieg wody. W jaki sposób zneutralizować ten efekt? Poniżej rozwiązania tego problemu:

• Jeżeli jesteś właścicielem pompy obiegowej, zwiększ zakres jej pracy albo wymień pompę na większą.
• Zmień sposób, w jaki rozpalasz w kotle na wolniejszy, który pozwoli Ci zmniejszyć temperaturę spalin.
• Sprawdź, czy kocioł jest prawidłowo wypoziomowany (jeżeli dojdzie do nieprawidłowości w pionie, może okazać się, że woda rozkłada się nierównomiernie w kotle).

Kiedy w kotle występuje przerwa w pracy nadmuchu, a jest on w danej chwili rozpalany, zmniejsza się temperatura paleniska. Jej wartość jest mniejsza niż temperatura zapłonu gazów, które wydzielane są przez wykorzystywane paliwo. Dochodzi wówczas do wzrostu stężenia wspomnianych gazów w komorze spalania. W momencie, kiedy wentylator ponownie się załącza, w krótkim czasie wzrasta temperatura zapłony gazów (powyżej 300-400°C), przez co dochodzi do ich nagłego zapłonu.

Kiedy dojdzie do spalania nagromadzonych gazów, następuje jednocześnie wzrost ciśnienia. Efektem tego jest wybuch. Do innych przyczyn, które mogą być powodem nagromadzenia się gazów w komorze spalania, należą:

• złej jakości paliwo,
• brak odbioru wytworzonego w kotle ciepła,
• niewłaściwy ciąg kominowy,
• zbyt rzadkie występowanie cykli przedmuchów,
• zakręcone odbiorniki ciepła,
• zapowietrzona instalacja albo kocioł,
• nieprawidłowo dobrany kocioł do powierzchni użytkowej,
• źle ustawione parametry sterowników kotła.

Efekt niedopalonego opału może pojawić się, kiedy w komorze spalania występuje za mała ilość powietrza. Aby problem przestał występować, należy zwiększyć ilość powietrza. Istotne jest, aby skoki wynosiły 2-3%. Po podniesieniu ilości powietrza trzeba bacznie obserwować proces spalania.

Problem może powstawać także, jeśli występują:

• zła jakość opału, wówczas należy zmienić opał;
• nierówny nadmuch, którego powodem może być nieszczelność komory, wówczas rozwiązaniem problemu może być uszczelnienie płyty paleniska, a także dokładne wyczyszczenie otworów nadmuchowych w palniku.

Do najczęstszych przyczyn problemu należą:

• wykorzystanie paliwa najniższej jakości;
• duża wilgotność spalanego paliwa;
• nieprawidłowy przebieg procesu spalania;
• zbyt duża ilość paliwa;
• praca kotła, którą oparto na niskich temperaturach.

Kiedy dojdzie do zagotowania się wody w kotle absolutnie nie można zalewać paleniska wodą lub gwałtownie dopuszczać zimnej wody. Takie zachowanie grozi wybuchem kotła. Aby obniżyć temperaturę, jaka panuje w kotle, a tym samym zniwelować gotowanie się wody, należy:

• zamknąć dokładnie dopływ powietrza, które dociera do komory spalania;
• zamknąć klapkę, przez którą kocioł zasysa powietrze, a jeśli posiadasz kocioł z nadmuchem — zamknąć przesłonę, która znajduje się na wentylatorze;
• wygarnąć ostrożnie paliwo z paleniska;
• uchylić otwór wyczystny, który zamontowany jest za paleniskiem.

Takie działanie jest absolutnie zabronione! Jeżeli zaczniesz uzupełniać wodę w układzie centralnego ogrzewania, w którym kocioł będzie rozgrzany, możesz doprowadzić do rozszczelnienia kotła i całej instalacji grzewczej.

Wodę należy dolewać w czasie, kiedy kocioł nie pracuje. Jeżeli pojawią się ubytki, które pojawiają się na skutek nieszczelności instalacji, koniecznie trzeba ją uszczelnić, ponieważ może dojść do wytwarzania kamienia kotłowego, czego konsekwencją będzie uszkodzenie kotła.

Jeżeli napływ powietrza jest znacznie większy, niż ciąg kominowy, wówczas kocioł będzie dymić. Powodem takiej sytuacji może być:

• źle dobrany lub uszkodzony komin — dziurawy lub z przekuciami do innych kanałów kominowych; zbyt mała wysokość lub przekrój komina;
• nieocieplony komin zewnętrzny;
• podłączenie dodatkowych urządzeń do tego samego kanału kominowego, do którego podłączony jest kocioł;
• zanieczyszczony kocioł lub komin;
• zbyt głębokie wpuszczenie przyłącza do komina;
• kratka wentylacyjna, która znajduje się tuż pod sufitem i posiada za duży rozmiar. Wówczas może pojawić się ciąg, który biegnie w złym kierunku.

Zawory trój- i czterodrogowe to zawory mieszające, które odpowiedzialne są za regulację systemu centralnego ogrzewania. Do największych zalet tego typu regulacji należą:

• możliwość płynnej regulacji temperatury;
• stały przepływ czynnika grzewczego w instalacji grzewczej;
• poprawa regulacji zaworów w grzejnikach, które są wyposażone w głowice termostatyczne;
• ochrona kotła przed korozją niskotemperaturową;
• minimalizacja różnicy temperatur, która może pojawić się w źródle ciepła.

Jeżeli dmuchawa wolno pracuje, powodem takiej sytuacji może być uszkodzenie kondensatora. Wówczas należy wymienić kondensator 2μF. Jeśli problem nie zniknie, usterkę należy zgłosić bezpośrednio do serwisu.

Obowiązujące przepisy dopuszczają montaż kotłów na paliwa stałe w układzie zamkniętym. Należy jednak spełnić obowiązujące w nich wymagania.

Warto w tym wypadku podłączyć kocioł poprzez wymiennik płytowy — montaż kotła w układzie otwartym z wymiennikiem, za którym znajduje się instalacja w układzie zamkniętym. Można także zastosować wężownicę chłodzącą.

Aby użytkownik kotła mógł uzyskać odpowiedni efekt spalania drewna, a także bezawaryjną pracę pieca, wspomniane paliwo powinno cechować się minimalną wilgotnością. Dlatego też tak ważne jest jego sezonowanie. Jeżeli drewno będzie zbyt wilgotne, spadnie jego wartość opałowa, a duża ilość pary wodnej, która wytworzy się w spalinach, będzie niekorzystnie wpływać na kocioł i komin. Najlepszym rodzajem drewna będzie produkt sezonowany, którego wilgotność wynosi około 20%.

Aby sprawność kotła była wysoka przez długi czas, należy pamiętać o regularnym czyszczeniu go za pomocą stalowych szczotek. Oczyszczony z osadu będzie w stanie dobrze odbierać ciepło przez płaszcz wodny, który się w nim znajduje.

Warto pamiętać o tym, że średnica szczotki powinna być dobrana w sposób, który umożliwi spokojne i bezproblemowe czyszczenie przestrzeni. Najlepiej, kiedy szczotka jest mniejsza o około 5% od wielkości powierzchni.

W kotłach z górnym spalaniem powietrze doprowadza się pod ruszt od dołu, a paliwo spalane jest na ruszcie, który znajduje się w dolnej części komory spalania. Płomienie i spaliny unoszą się do góry, co oznacza, że muszą przejść przez całe złoże paliwa.

W kotłach górnego spalania strefa żaru rozszerzana jest stopniowo ku górze, przez co w pewnym momencie obejmuje całą objętość wsadu paliwa. W kotłach górnego spalania paliwem jest węgiel, mieszanka węgla i koksu, drewno oraz inne paliwa stałe.

Jest to kocioł, w którym paliwo spala się na ruszcie, który znajduje się w dolnej części komory spalania. Powietrze doprowadza się tuż pod ruszt. Płomienie i spaliny unoszą się do góry bocznym lub bocznymi kanałami wymiennika kotła. W tym wypadku płomienie i powstające spaliny nie przechodzą przez całe złoże paliwa, jak to się dzieje w przypadku kotła z górnym spalaniem. Żar pojawia się jedynie w dolnej części wsadu. W tym kotle na miejsce spalonego paliwa zsuwa się nowe paliwo, które znajduje się w komorze spalania.

Kocioł z górno-dolnym spalaniem to piec, który w komorze spalania posiada dodatkową, pionową przegrodę. Jest to jeden z elementów wymiennika. W momencie, kiedy kocioł został załadowany paliwem wspomniana przegroda jest kanałem, który umożliwia i wymusza pracę kotła z systemem dolnego spalania. Oznacza to, że żar i spalanie zajmuje jedynie dolną część wsadu. Płomienie i powstające w procesie spalania spaliny nie przechodzą przez paliwo, ponieważ jest to utrudnione. Istotne jest jednak, że unoszą się ku górze, dzięki bocznemu kanałowi wymiennika, przez który przechodzą. W momencie, kiedy paliwo się wypala stopniowo utrudnienie to ustępuje, a płomienie i spaliny coraz mocniej przenikają i przechodzą przez resztę niewypalonego paliwa. Wówczas żar obejmuje cały wsad paliwa, a kocioł pracuje jak ten z górnym spalaniem. Po uzupełnieniu paliwa, w kotle przywracane jest dolne spalanie. W kotłach tego typu można palić węglem wymieszanym z miałem, węglem, drewnem oraz innymi rodzajami paliw stałych.

Ustawiając kocioł z podajnikiem w kotłowni istotne jest doprowadzenie odpowiedniej ilości powietrza, które będzie można wykorzystać w procesie spalania. Minimalna jego ilość powinna wynosić tyle, ile potrzebne jest do pełnego spalenia węgla.

Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest przysłona wentylatora lub sam wentylator, w którym trzeba ustawić odpowiednią moc. Oba ustawienia należy dostosować do zewnętrznych warunków (temperatury). Wlot do wentylatora powinien w pewnych sytuacjach być przesłonięty w 80-90%. Im temperatura panująca na zewnątrz jest niższa, tym będzie występował większy, naturalny ciąg kominowy. Wówczas trzeba bardziej ograniczyć nadmuch. Warto tutaj mieć na uwadze, że spalaniem w kotle musi sterować programator, a nie pojawiający się ciąg kominowy.

Jeżeli kocioł nie jest użytkowany, powinno się go zalać wodą. Nie powinno się na ten okres spuszczać wody z instalacji centralnego ogrzewania. W czasie lata najlepiej otworzyć wszystkie furtki, wówczas środek kotła będzie przewietrzony, dzięki czemu wilgoć nie będzie się w nim gromadzić. W tym czasie warto także odłączyć od zasilania sterownik kotła. Dzięki temu w czasie burzy użytkownik nie będzie musiał mieć obaw, że zostanie on uszkodzony przez pioruny.

Pellet to jeden z rodzajów ekologicznego paliwa, które wytwarza się ze sprasowanych pod wysokim ciśnieniem trocin, czyli odpadów, które powstają w branży drzewnej.

Istotne tutaj jest to, że do wytworzenia tego paliwa stałego nie potrzeba wycinać drzew, ponieważ producenci zagospodarowują pozostałości po produkcji mebli, desek i innych produktów wykonywanych z drewna.

Pellet wytwarza się z nieprzetworzonego drewna, nie stosując do jego zespolenia żadnych lepiszczy. Użytkownik może mieć zatem pewność, że wysokiej jakości paliwo nie zawiera żadnych zanieczyszczeń, które mogą szkodzić środowisku i ludziom. Na rynku wyróżnia się trzy klasy pelletu: A1, A2, B.

Roczne zużycie paliwa uzależnione jest od zapotrzebowania budynku na ciepło — im jest lepiej ocieplony i szczelny, tym zapotrzebowanie jest mniejsze. Właściciel domu o powierzchni 150m² musi nastawić się, że do ogrzania tak dużego domu i wytworzenia w nim ciepłej wody użytkowej, będzie potrzebował między 3 a 4 tony paliwa.

Częstotliwość czyszczenia kotła z popiołu powstającego po spaleniu pelletu zależy od modelu, a także ilości spalonego paliwa. Eksperci twierdzą, że popiół powinien być wybierany raz na 300-1000 kg pelletu.

Powstały z pelletu popiół ma mineralny skład, co oznacza, że korzystnie wpływa na glebę. Oznacza to, że jest bezpieczną dla środowiska pozostałością po spalaniu, którą z powodzeniem można wykorzystać jako nawóz. Po wystudzeniu popiołu bez obaw można go rozsypać w ogrodzie.

Stosowanie pelletu sprawia, że powstają szanse na likwidację szkodliwego dla zdrowia ludzi smogu. Podczas spalania tego paliwa powstają minimalne ilości zanieczyszczeń w postaci pyłów. W przeciwieństwie do węgla pellet praktycznie nie zawiera siarki.

Osoby, które zdecydują się na kocioł zasilany pelletem, muszą wiedzieć, że jego obsługa będzie wymagała od nich minimalnego zaangażowania. Kotły tego typu działają bowiem w trybie automatycznym. Jedynym zadaniem właściciela jest napełnienie zbiornika paliwem, a także opróżnienie popiołu. W określonym czasie trzeba będzie także wyczyścić kocioł, jednak to zadanie wykonuje się rzadko. O każdym zadaniu informują czujniki, które umieszczone są w piecu. Warto mieć na uwadze, że jeden zbiornik, w zależności od zapotrzebowania budynku na ciepło, wystarcza nawet na miesiąc. Jeśli temperatury są niższe — na około tydzień.

Pellet powinno przechowywać się w przewiewnym i suchym pomieszczeniu. Nie można bowiem dopuścić do zawilgocenia paliwa.

Pellet dostępny jest w sklepach w workach po 15 kg. Kolejną z propozycji jest pakowanie produktu w tzw. worki "big-bag", które ważą 1 tonę. Paliwo dostępne jest także luzem. Wówczas trzeba do jego transportu wykorzystać cysternę lub wywrotkę.

Kotły na pellet są dobrym rozwiązaniem dla osób, które poszukują wygodnego i taniego systemu ogrzewania. Doskonale sprawdzają się w nowo powstałych domach, a także istniejących budynkach, w których właściciel dąży do obniżenia kosztów ogrzewania.

Poza względami ekonomicznymi ten typ ogrzewania ma jeszcze jedną zaletę — emituje znikomą ilość zanieczyszczeń, dzięki czemu jest bezpieczny dla ludzi i środowiska naturalnego.

Jeżeli właściciel chce zmienić dotychczasowe paliwo na pellet, najprostszym rozwiązaniem będzie wymiana palnika w istniejącym kotle lub wymiana całego kotła. Na wymianę palnika warto zdecydować się, jeśli użytkownik wcześniej korzystał z nowoczesnego kotła olejowego lub na paliwa stałe. Jeżeli urządzenie jest przestarzałe i wysłużone, warto zdecydować się na nowe urządzenie.

Jeżeli kocioł wyposażony jest w automatyczne czyszczenie wymiennika ciepła, nie trzeba go czyścić samodzielnie. Jeżeli nie, należy to robić raz na 3 miesiące. Najlepszym rozwiązaniem w tym wypadku będzie zaopatrzenie się w specjalny odkurzacz do czyszczenia wymiennika. Wówczas czyszczenie będzie zajmowało około 10-15 minut.

Częstotliwość konserwacji zależy w dużej mirze od warunków, w jakich pracuje określony kocioł. Do podstawowych czynności konserwacyjnych należą:

• utrzymanie kotła w czystości;
• wymiana części, które zużyły się w procesie eksploatacji.

Producenci kotłów zalecają, aby konserwacji dokonywać minimum 1 raz w roku. Aby wykonać przegląd kotła, należy skorzystać z usług Autoryzowanego Serwisu.

Decydując się na konserwację kotła, warto wziąć pod uwagę dwie podstawowe korzyści:

• bezpieczna eksploatacja — po sprawdzeniu kotła przez specjalistów, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje, użytkownik kotła może być spokojny, że on i jego rodzina są bezpieczni. Decydując się na kotły warto kierować się zasadą — są bezpieczne, jeśli zostały prawidłowo zaprojektowane, zainstalowane i eksploatowane. W innym wypadku mogą stanowić zagrożenie dla użytkowników;
• niższe koszty użytkowania — niekonserwowane urządzenia mogą mieć niższą sprawność, co przekłada się na wyższe rachunki za energię cieplną.

Kotły z otwartą komorą spalania na potrzeby prawidłowej pracy pobierają powietrze z pomieszczenia, w którym są zamontowane. W tym wypadku użytkownik musi zapewnić odpowiednią wentylację, aby do wnętrza była dostarczona odpowiednia ilość powietrza. Warto także mieć na uwadze, że ten rodzaj kotłów należy do mniej bezpiecznych, ponieważ ich uszkodzenie może skutkować pojawieniem się, niebezpiecznego dla zdrowia i życia ludzkiego, tlenku węgla.

Kotły, które cechuje zamknięta komora spalania są obecnie jednym z lepszych rozwiązań na rynku. Tego typu urządzenia nie pobierają powietrza z pomieszczenia, a z zewnątrz budynku (dzięki specjalnemu przewodowi, przez który możliwe jest zasysanie powietrza). Co więcej, wyrzut powstałych spalin odbywa się dzięki wmontowanemu wentylatorowi, bez względu na ciśnienie powietrza, jakie panuje na zewnątrz.

Gazowe kotły kondensacyjne potrzebują specjalnych systemów powietrzno-spalinowych, które dopasowano do wymagań technologii kondensacyjnej. Dlatego też w tym wypadku mówi się nie o kominie, a o systemie powietrzno-spalinowym.