SPIUG – Komisja Europejska dąży do rozwiązania problemu pseudoekologicznego marketingu – NEWS
Dodano 12.01.2024
W odpowiedzi na problem pseudoekologicznego marketingu Komisja Europejska wprowadza regulacje dotyczące twierdzeń o ekologiczności.
Zgodnie z wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie twierdzeń dotyczących ekologiczności (Green Claims Directive), opublikowanym 22.03.2023 r., celem jest zapewnienie, że twierdzenia ekologiczne są transparentne, wiarygodne, weryfikowalne i porównywalne na całym rynku Unii Europejskiej.
Twierdzenia dotyczące ekologiczności – definicja
Twierdzenia dotyczące ekologiczności to oświadczenia lub komunikaty niewiążące na mocy prawa UE ani prawa krajowego, stwierdzające lub sugerujące:- pozytywny wpływ lub brak wpływu na środowisko przed dany produkt albo branżę,
- mniejszą szkodliwość dla środowiska niż produkty bądź firmy konkurencyjne,
- że z biegiem czasu nastąpiła poprawa wpływu danego produktu lub branży na środowisko.
Z zakresu dyrektywy wyłączone są systemy/oświadczenia dotyczące oznakowania środowiskowego już regulowanych przez UE (np. etykieta energetyczna, oznakowanie ekologiczne UE).
Przykładem twierdzenia środowiskowego może być „Ślad środowiskowy firmy zmniejszony o 20% od 2015 roku” oraz „Opakowanie wykonane w 30% z plastiku pochodzącego z recyklingu”.
Co zawarto w dyrektywie?
Dyrektywa przewiduje konieczność przeprowadzenia oceny przez handlowców (w tym producentów) w celu uzasadnienia i zapewnienia jednoznaczności oświadczeń dotyczących ekologiczności ich produktów.
Ocena składa się na m.in.:
- określenie zakresu, jakiego dotyczy wymaganie – całość produktu, jego część lub określone jego aspekty,
- opieranie się na dowodach naukowych i standardach międzynarodowych oraz wykorzystywanie dokładnych informacji,
- analizę wpływu na środowisko – wykazanie znaczącego z perspektywy cyklu życia produktu wpływu na środowisko,
- wykazanie nierównoważności oświadczenia z wymaganiami nałożonymi prawnie na daną grupę produktową lub sektor.
W przypadkach, gdy występują znaczne różnice w stosowaniu wymogów, Komisja Europejska może przyjąć akty delegowane, aby określić sposób przeprowadzania takiej oceny.
Co więcej, przedsiębiorca musi udostępnić uzasadnienie w formie fizycznej lub cyfrowej (łącza internetowego, kodu QR), lub równoważnej.
Pięć lat po wdrożeniu dyrektywy, Komisja Europejska rozważy możliwość zakazania stosowania twierdzeń dotyczących ekologiczności w przypadku produktów zawierających substancje niebezpieczne, z wyjątkiem sytuacji, w których ich użycie będzie uznane za kluczowe dla dobra społecznego.
Istotność dla branży instalacyjno-grzewczej
Obowiązek przeprowadzenia oceny z pewnością wprowadzi dodatkowe obciążenie dla producentów. Jednakże weryfikacja stosowanych twierdzeń dotyczących ekologiczności zwiększy wiarygodność tych oświadczeń, co przyczyni się do wzrostu zaufania konsumentów.
Jeśli Komisja wprowadzi zakaz stosowania twierdzeń środowiskowych w przypadku produktów zawierających substancje niebezpieczne, takich jak ołów i miedź, produkty zawierające te substancje nie będą mogły korzystać z twierdzeń dotyczących ochrony środowiska. Ulepszenia w zakresie zrównoważonego rozwoju tych produktów staną się wówczas niewidoczne dla konsumentów, a w rezultacie producenci mogą stracić zachętę do dalszego doskonalenia produktów poza minimalne wymogi.
Co dalej?
14.02.2024 r. w Parlamencie Europejskim odbędzie się głosowanie przez ENVI i IMCO.
Oczekuje się, że 11.03.2024 r. będzie mieć miejsce głosowanie na posiedzeniu plenarnym, a negocjacje kontynuowane będą po wyborach europejskich.
W kontekście tych wydarzeń branża instalacyjno-grzewcza planuje omówić swoją strategię w związku z nadchodzącymi głosowaniami komisji. Spotkanie doraźne odpowiedniego departamentu, odpowiedzialnego za ten zakres tematyczny, zostało zaplanowane na styczeń 2024 r.
Źródło: spiug.pl